Fot. Sławek z Pixabay
Fot. Sławek z Pixabay
15 sierpnia. Matki Boskiej Zielnej
15 sierpnia – rocznica Bitwy Warszawskiej, Święto Wojska Polskiego, ale i święto kościelne.
Matka Boska jest patronką wielu kościołów – tego dnia okoliczna ludność udaje się więc na nabożeństwa odpustowe w swojej parafii, albo zmierza do cudownych obrazów – zwłaszcza tego w Sanktuarium Jasnogórskim.
Ksiądz Jan Twardowski napisał kiedyś, że Tajemnica Wniebowzięcia to spotkanie rozłączonych przez śmierć Jezusa i Jego Matki, odpowiedź na Jego tęsknotę.
Dla religijności ludowej to także wyraz tęsknoty za obecnością Matki Boskiej tu, na ziemi.
15 sierpnia, po skończonych zbiorach, to Jej zanoszono w podzięce wszystko to, co urosło na polu.
Czytaj też:
8 września. Matki Boskiej siewnej
To połączenie spraw ziemskich i boskich, ludzi i narodów znakomicie wybrzmiewa z wielu wypowiedzi Papieża Jana Pawła II.
„Totus Tuus” – to przecież dewiza Jana Pawła II.
Matce Boskiej zawierzał Papież także nasz naród.
Jan Paweł II mówił w 1983 roku w Częstochowie:
„Matko Jasnogórska! W tej wieczornej godzinie szczerości, w której otwieram moje serce przed Tobą, nie mogę pominąć spraw, które zalegają wiele serc. Myślę, że słowa moje są nieporadne – bo trudno mówić głośno o bolesnych sprawach. Więc tylko Cię proszę, o Matko mojego Narodu… za tymi, którzy cierpią – i za tymi, którzy sprawiają cierpienia… bo przecież Twój Syn nie chce nikogo odrzucić!
O Matko i Pani Jasnogórska, pragnę – w zjednoczeniu ze wszystkimi – zawierzyć Tobie jeszcze raz mój Naród. Jestem jego synem, noszę w sobie całe dziedzictwo jego kultury, jego historii, dziedzictwo zwycięstw – w tym roku szczególnie wspominamy Jana III Sobieskiego i Wiedeń – ale także dziedzictwo klęsk. Noszę w sobie świadomość jego zaniedbań, grzechów i win, ale także świadomość dziejowych krzywd, jakich doznawał, zwłaszcza w ciągu ostatnich dwu stuleci.
Jestem synem tego Narodu – i dlatego odczuwam głęboko wszystkie, wszystkie jego szlachetne dążenia, pragnienie życia w prawdzie, wolności, sprawiedliwości, solidarności społecznej – pragnienie życia swym własnym życiem. Przecież po tysiącu lat dziejowych doświadczeń ten Naród ma swoje własne życie, swą kulturę, swe społeczne tradycje, swoją duchową tożsamość.
Matko Jasnogórska! Pragnę Tobie Samej zawierzyć to wszystko, co zostało wypracowane w trudnym okresie ostatnich lat, zwłaszcza od sierpnia 1980 roku, te wszystkie prawdy, zasady, wartości i postawy. Spraw, aby nic z tego, co prawdziwe i słuszne, nie zginęło. Spraw, aby stawało się tworzywem prawdziwej odnowy społecznej i moralnej. Z tą odnową naród słusznie wiąże swe nadzieje.
(…)
O Matko! Zostałem powołany do posługi Kościołowi Powszechnemu na rzymskiej stolicy Świętego Piotra. Z myślą o tej uniwersalnej, powszechnej posłudze powtarzam wciąż Totus Tuus. Pragnę być sługą wszystkich! Równocześnie jestem synem tej ziemi i tego Narodu. To jest mój Naród, moja Ojczyzna.
Matko! Wszystko moje jest Twoim!
Matko! Wszystko moje jest Twoim!
Cóż Ci mogę więcej powiedzieć. Jak inaczej jeszcze zawierzyć tę Ziemię, tych Ludzi, to Dziedzictwo. Zawierzam, tak jak umiem.
Ty jesteś Matką. Ty zrozumiesz i przyjmiesz”.
Czytaj też:
