Tak uważa Rzecznik Praw Obywatelskich i kieruje do Sądu Najwyższego skargę nadzwyczajną w obronie osób, których nie zatrudniono w KOWR i pozbawiono odszkodowania.

W 2017 r. Agencję Nieruchomości Rolnych przekształcono w Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.

Przy tej okazji wiele osób straciło pracę. Stosunek pracy tych, którym nie zaproponowano zatrudnienia w KOWR wygasł  31 sierpnia 2017 r., jeżeli nie otrzymali propozycji pracy. Odmówiono im odszkodowania, przewidywanego w regulaminie pracy ANR.

Trzy osoby postanowiły zawalczyć.

„Powodowie wnieśli pozwy przeciwko KOWR z żądaniami odszkodowania, wskazując jako podstawę regulamin wynagradzania. Stanowił on, że pracownikom ANR w razie rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy – w szczególności wskutek zmian organizacyjnych powodujących zmniejszenie zatrudnienia i likwidację stanowisk pracy –  przysługuje odszkodowanie w wysokości trzykrotności zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego” – relacjonuje RPO.

Sąd rejonowy oddalił jednak te powództwa, a wyroku nie zaskarżył nikt, wobec tego stał się on prawomocny.

24 października RPO poinformował, że zaskarży wyrok. Zarzucił mu naruszenie Konstytucji przez brak właściwej ochrony praw pracowniczych, w szczególności:

– naruszenie zasad wynikających z art. 24 Konstytucji RP, nakładającego na państwo obowiązek tworzenia prawnych gwarancji ochrony pracy, który to obowiązek oznacza przede wszystkim podejmowanie działań legislacyjnych oraz aktów stosowania prawa chroniących stabilność zatrudnienia, w związku z art. 51 ust. 7 ustawy z 10 lutego 2017 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa, przewidującym „wygaśnięcie stosunku pracy”, niebędące zdarzeniem prawnym, lecz de facto postacią czynności prawnej przejawiającej się w rozwiązaniu umowy o pracę na skutek niezaproponowania pracownikowi zatrudnienia w związku z reorganizacją związaną z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę;

– naruszenie wolności i praw człowieka i obywatela wynikających z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP poprzez pozbawienie pracowników praw majątkowych, tj.  prawa do świadczenia odszkodowawczego przewidzianego w § 15 ust. 2 regulaminu wynagradzania ANR.

Wskazał też na przez błędną wykładnię prawa, polegającą na przyjęciu, że wobec braku wewnątrzzakładowej definicji pojęcia „rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy”, pojęcie to należy interpretować w ścisłym znaczeniu tego słowa zgodnie ze znaczeniem kodeksowym, odróżniającym pojęcie „rozwiązanie stosunku pracy” (art. 30 § 1 Kp) od „wygaśnięcia stosunku pracy” (art. 63 KP).

RPO wnosi, by SN uchylił zaskarżony wyrok i zwrócił sprawę sądowi.

Trzeba zauważyć, że tworząc KOWR zapowiadano oszczędności: W znoszonych agencjach było ok. 3 tys. pracowników. KOWR miał zatrudniać 1778 pracowników, a Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa – do której z ARR przeszły 322 osoby – 11 302 pracowników. 458 osób z Agencji Rynku Rolnego trafiło do KOWR.

Wkrótce jednak zatrudnienie w KOWR przerosło plany. W końcu 2017 roku było tam już 2003 pracowników.