W 2023 r. średnie godzinowe koszty pracy w całej gospodarce oszacowano na 31,8 euro w UE i 35,6 euro w strefie euro, co oznacza wzrost w porównaniu z odpowiednio 30,2 i 34,0 euro w 2022 r. 

Szacunki te pochodzą z opublikowanych dziś przez Eurostat danych o poziomie kosztów pracy.

Najniższe godzinowe koszty pracy w Bułgarii, najwyższe w Luksemburgu

Średnie godzinowe koszty pracy pokazują znaczne różnice między krajami UE, przy czym najniższe godzinne koszty pracy odnotowano w Bułgarii (9,3 euro), Rumunii (11,0 euro) i na Węgrzech (12,8 euro), a najwyższe w Luksemburgu (53,9 euro), Danii (€ 48,1) i Belgii (47,1 euro).

W Polsce wyliczono je na 14,5 euro.

Godzinowe koszty pracy w przemyśle wyniosły 32,2 euro w UE i 38,0 euro w strefie euro. W budownictwie wynosiły one odpowiednio 28,5 i 31,9 euro. W usługach godzinowe koszty pracy wahały się od 31,8 euro w UE do 34,8 euro w strefie euro. W gospodarce głównie niebiznesowej (z wyłączeniem administracji publicznej) wynosiły one odpowiednio 32,4 i 35,7 euro.

Dwa główne składniki kosztów pracy to płace i koszty pozapłacowe (np. składki na ubezpieczenia społeczne płacone przez pracodawcę). Udział kosztów pozapłacowych w całkowitych kosztach pracy w całej gospodarce wyniósł 24,7% w UE i 25,5% w strefie euro. Najniższy udział kosztów pozapłacowych odnotowano na Malcie (1,4%), w Rumunii (5,0%) i na Litwie (5,4%), a najwyższy w Szwecji (32,2%) i Francji (31,9%).

Godzinowe koszty pracy wzrosły w UE o 5,3% w latach 2022–2023

W 2023 r. w porównaniu z 2022 r. godzinowe koszty pracy na poziomie całej gospodarki wyrażone w euro wzrosły o 5,3% w UE i o 4,8% w strefie euro.

W strefie euro godzinowe koszty pracy wzrosły we wszystkich krajach. Największy wzrost odnotowano w Chorwacji (+14,2%), na Litwie (+12,4%) i Estonii (+11,7%).

W przypadku krajów UE spoza strefy euro godzinowe koszty pracy wyrażone w walucie krajowej wzrosły w 2023 r. we wszystkich krajach, przy czym największy wzrost odnotowano na Węgrzech (+17,0%), Rumunii (+16,5%), Bułgarii (+14,0%) i w Polsce (+12,4%). Najmniej wzrosły w Danii (+2,7%).

Uwagi metodologiczne:

Całkowite koszty pracy odnoszą się do całkowitych wydatków poniesionych przez pracodawców w celu zatrudnienia pracowników. Obejmują one koszty płacowe i pozapłacowe pomniejszone o dotacje. Obejmują one koszty szkolenia zawodowego lub inne wydatki, takie jak koszty rekrutacji, wydatki na odzież roboczą itp. Koszty wynagrodzeń obejmują wynagrodzenia bezpośrednie przed potrąceniem składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, premie i dodatki wypłacane przez pracodawcę w gotówce lub w naturze pracownikowi w zamian za wykonaną pracę, wpłaty na pracownicze programy oszczędnościowe, wpłaty za nieprzepracowane dni oraz wynagrodzenia rzeczowe, takie jak wyżywienie, napoje, paliwo, samochody służbowe itp. Koszty pozapłacowe obejmują składki na ubezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawcę oraz podatek od zatrudnienia uznawane za koszty pracy pomniejszone o dotacje, mające na celu zwrot części lub całości kosztów bezpośredniego wynagrodzenia poniesionych przez pracodawcę.

Dane o kosztach pracy prezentowane w tym newsie obejmują przedsiębiorstwa zatrudniające 10 i więcej pracowników (w tym praktykantów). Szacunki uzyskuje się poprzez ekstrapolację danych dotyczących godzinowych kosztów pracy (LCS) z badania kosztów pracy na rok 2020, wyrażonych w walutach krajowych, z wykorzystaniem kwartalnego wskaźnika kosztów pracy (LCI) przekazywanego przez państwa członkowskie.

W niniejszej publikacji cała gospodarka obejmuje całą działalność gospodarczą z wyjątkiem sekcji NACE Rev. 2 : „A – Rolnictwo, leśnictwo i rybołówstwo”, „O – Administracja publiczna i obrona; obowiązkowe ubezpieczenia społeczne”, „T – Działalność gospodarstw domowych jako pracodawcy; niezróżnicowane towary – i usługi – wytwarzające działalność gospodarstw domowych na własny użytek” oraz „U – Działalność organizacji i organów eksterytorialnych”.

Źródło informacji: komunikat prasowy Eurostat