Aż 17 mln euro dodatkowo przeznaczono na ekoschematy. Jak widać, Zielony Ład jest tak kuszący dla polskiego rolnictwa, że będziemy go wspierać kosztem wsparcia związanego z produkcją.

Okazuje się trafne moje przewidywanie, jakoby ograniczenie wsparcia związanego z produkcją o 17 mln euro było powiązane z przeznaczeniem „oszczędzonych” pieniędzy na ekoschematy.

Przypomnijmy – wysokość stawek na płatności związane z produkcją została przyjęta w kwocie mocno ograniczonej. Utrzymano je tam, gdzie można je było podnieść, gdyż rolnicy zgłosili do nich mniej upraw i zwierząt, niż przewidywał Plan Strategiczny. Tam jednak, gdzie zgłoszono do płatności więcej ha i sztuk zwierząt niż zakładano, stawki zmniejszono do minimalnych, nie wykorzystując koperty przewidywanej na płatności związane z produkcją. Wyjątek uczyniono dla buraka cukrowego – tu dopłaci się tyle, ile zakładano w PS, mimo że koperty nie wystarczyło. W ten sposób dało się „wykroić” 17 mln euro. I chociaż w projekcie rozporządzenia określającego te stawki nie podano ani oszczędzonej kwoty, ani jej przeznaczenia – wyliczyłam ją i pytałam o to, czy  “oszczędzone” 17 mln euro zamierza się przeznaczyć na ekoschematy – w ten sposób wybierając Zielony Ład, a nie wsparcie związane z produkcją.

Więcej:

Płatności związane z produkcją 17 mln euro niższe niż zakładane w Planie Strategicznym

I mam odpowiedź. MRiRW przyznaje, że prawidłowo wyliczyłam różnicę między PS a płatnościami i wyjaśnia: „Planuje się, że różnica, wynosząca ok. 17 mln EUR, zostanie wykorzystana na płatności obszarowe w ramach ekoschematów.”

Niestety nie podano przy tym – a i do tej chwili – stawek ekoschematów. Tymczasem ARiMR twierdzi, że wypłaca zaliczki dopłat. Jak może to robić, skoro nie podano stawek? Czyżby zaliczki można było wypłacać, nie znając stawek płatności? Albo ograniczając je tylko do niektórych płatności – a pomijając tak ważne, jak te do ekoschematów, czyli flagowej unijnej płatności?

Zadziwia ten brak odwagi – i do przyznania się do oszczędzania na płatnościach związanych z produkcją, i do podania stawek płatności do ekoschematów. A może jeszcze trzeba mówić o kłopotach z systemem informatycznym? Czy ktoś mógłby to wyjaśnić?

I jeszcze jedno: to, że na ekoschematy przeznacza się 17 mln euro „oszczędzonych” na płatnościach związanych z produkcją nie oznacza wcale, że zabrakło pieniędzy na ekoschematy. Ich zabraknąć nie może, choć pewnie zawsze będzie mało. Ale tego już nie wytłumaczę – przepisywać artykuły też trzeba umieć. Chociaż tyle trzeba umieć – a wstawiając właśnie taki wniosek jako „wkład własny” w przepisany tekst pokazuje się zbyt otwarcie, że artykuł o 17 mln euro oszczędności na płatnościach związanych z produkcją musiało się skądś (skąd?) zwyczajnie zerżnąć, bo się zwyczajnie nie kuma – ani wcześniej, ani potem… zwyczajnie, acz nieobyczajnie…